حالا فک کن سر گرم!!ا

وای وای وای! چه قد خسته ای از این دنیا، چه قد سخت میگیری؟؟

.

آره خوب هیچی موندگار نیست، هیچی نمی مونه! همه ی چیزایی که الان داری شاید فردا نداشته باشی ، همه ی کسایی که الان هستند شاید فردا نباشن.

.

آره خوب به همه ی اینا وابسته میشیم، چه اشکالی داره؟؟ بذار وابسته شیم!!ا

.

آره خوب، شاید این وابستگی هارو از دست بدیم، چه اشکالی داره؟ دنیا که تموم نمیشه! چیزهای دیگه هم هست!

.

آره خوب شاید یه جوری نامردیه، ولی وقتی دست تو نیست چی کار میخوای بکنی؟

.

آره خوب ، فقط سرگرمت میکنه،حالا فک کن سرگرم ، فقط نمیذاره مردنت رو حس کنی!

.

ولی همین دنیای مزخرف تخمی  به همیناش قشنگه، به دور هم بودناش، به جازوه، به دوستان جازوه، به مشروب، به رفقای کانتکت بار موبایلت، به ادرس بوک تا خرخره پرت، به فیس بوکت، به روز های خوش رفته، به آدمای خوب رفته، به آینده، به آدمای آینده ، به آشفته، به دانشگاه و  ….

.

شاید بهش بگی سرگرمی ، سرگرمی یعنی چیزی که نذاره گذر زمان رو بفهمی ، نذاره سختی هارو بفهمی، ولی همین ها تا وقتی پیشتن و کنارتن با ارزش ترین ها هستن! باید بود تا وقتی میشه بود، باید بود تا هست!

.

.

مثه مزه ی کنار مشروب، یا شاید مشروب کنار مزه!